کودک شما چگونه رشد می کند؟

در حال حاضر، وزن کودک شما ۱۷۰۰ گرم (به اندازه ی لبوی بزرگ) است و در حدود۴۲ سانتی متر طول دارد و فضای زیادی از رحم را گرفته است. شما در حدود ۴۵۰ گرم در هفته وزن می گیرید و تقریبا نیمی از آن به کودک شما می رسد. او در طول ۷ هفته آینده وزن لازم برای بقا در خارج از رحم را می گیرد. او اکنون دارای ناخن و موی واقعی است (یا حداقل پرزهایی در سرش هست). پوست او در حال آماده شدن برای تولد است.

کودک شما در ۳۲ هفتگی چه شکلی است؟

  • pregnant_woman کودکتان بزرگ شده است. حدود نیمی از وزنی که هر هفته بدست می آورید به او می رسد.
  • pregnant_woman پوست کودک صاف تر می شود. همان طور که برای تولد بزرگ می شود، چین و چروک هایش نیز از بین می رود.
  • pregnant_woman ممکن است احساس تنگی نفس بکنید. به این خاطر است که رحم شما به دیافراگم فشار می آورد.
  • pregnant_woman سری پرز دار. او ناخن دست و پا دارد و موهای واقعی - یا حداقل پرزهایی به مقدار زیاد.

زندگی شما چگونه تغییر می کند؟

برای تامین نیازهای شما و نوزادتان، میزان خونتان از زمان بارداری ۴۰ تا ۵۰ درصد افزایش یافته است.رحم شما در نزدیکی دیافراگم قرار دارد و ممکن است عوارش آن تنگی نفس و سوزش سر دل باشد. برای کمک به تسکین ناراحتی خود، سعی کنید با بالش بخوابید و وعده های غذایی بیشتر با مقدار کمتر بخورید.

با پیشرفت بارداری، ممکن است کمر درد داشته باشید. در صورت داشتن کمردرد به پزشک یا ماما اطلاع دهیدمخصوصا اگر پیش از آن درد کمر نداشتید ، زیرا این می تواند نشانه ای از زایمان زودرس باشد.

فرض بر این است که درد نشانه ی زایمان زودرس نیست پس احتمالا می توانید رحم در حال رشد و تغییرات هورمونی خود را برای دردتان سرزنش کنید. رحم در حال رشد است و مرکز ثقل شما را تغییر می دهد و باعث می شود که عضلات شکمی شما ضخیم شود، وضعیت خود را تغییر دهید و فشاربر روی کمرتان بیشتر می شود. تغییرات هورمونی در بارداری، مفاصل و رباط هایی که استخوان های لگن شما را به ستون فقرات شما متصل می کنند از بین می برند. این باعث می شود که شما احساس ضعف و ناپایداری می کنید و در هنگام راه رفتن، ایستادن، نشستن برای مدت طولانی، چرخیدن در رختخواب، خارج شدن از صندلی یا وان، خم شدن یا بلند کردن اجسام دچار درد میشوید.

بیشتر بدانیم: چه کسی در اتاق زایمان می ماند؟

 

زایمان یک تجربه بسیار شخصی است،این تصمیم شما است که آیا باید اعضای خانواده، دوستان و یا ماما در این اتاق باشند.در حالیکه لیست مهمان ها را آماده می کنید، موارد زیر را در نظر بگیرید:

  • هیچ تصمیم درستی وجود ندارد. در یک نظرسنجی، ۴۴ درصد از مادران باردار می گویند که ترجیح می دهند تنها همسرشان و کارکنان پزشکی در اتاق زایمان باشند، ۳۷ درصد از آنها گفته اند که می خواهند خویشاوندانشان هم آنجا باشند و ۱۶ درصد از دوستان خود دعوت کرده اند . فقط ۳ درصد از پاسخ دهندگان خواستار حضور یک ماما یا قابله غریبه در اتاق زایمان بودند.
  • با همسرتان به توافق برسید. برخی از همسران ممکن است در مورد نقش خود در تولد اشتباه کنند و یا در صورت حضور دیگران مایل به شرکت نباشند. اگر شما خویشاوندان یا قابله ها را نمی خواهید اطمینان حاصل کنید که شریک زندگی شما با این طرح همراه است.
  • به کارکنان بیمارستان خواسته های خود را اطلاع دهید. ممکن است از طرف مادرانتان یا اقوام تحت فشار باشید که بدون در نظر گرفتن خواسته شما برای حفظ این تجربه به صورت شخصی مشتاق تولد نوه های خود هستند. اگر می خواهید تنها با همسرتان باشید، نگران نباشید به کارکنان بیمارستان بگویید تا از ورود بقیه جلوگیری کنند.
  • در نظر بگیرید که یک دستیار زایمان (مامای همراه) داشته باشید. پرستاران زایمان می آیند و با توجه به شیوه های خود کار می کنند، بنابراین اگر می خواهید یک نفر به طور مداوم حضور داشته باشد، یک مربی خصوصی یک گزینه خوب است. در واقع، برخی تحقیقات نشان می دهد که زنان با داشتن یک مربی خصوصی زایمان کوتاه تر با عوارض کمتر و نوزادان سالم تری دارند. اگر می خواهید یک تولد طبیعی داشته باشید، باید فکر جدی به داشتن مامای همراه داشته باشید.

فعالیت: شروع به جمع کردن حامی

اگر پس از تولد فرزندتان، دوستان و خانواده بتوانند از شما مراقبت کنند، بسیار خوب است. ایده خوبی است که اکنون آماده باشید تا از سخاوت آنها بیشتر بهره ببرید.

از یک دوست برای تنظیم یک برنامه غذایی کمک بخواهید (ابزار آنلاین برای این کار وجود دارد)، به طوری که دوستتان ثبت نام می کند و یک برنامه ی غذایی می گیرد.

در صورت داشتن فرزندان بزرگتر، دوستان یا نزدیکان از آنها برای مراقبت در بیمارستان و پس از آن در منزل کمک بگیرید.

از یک دوست یا همسایه بخواهید که زباله ی شما را بیرون بگذارد مراقبت حیوانات خانگیتان باشد و به آنها غذا بدهد.