کودک شما چگونه رشد می کند؟

نوزاد شما حدودا ۴۰ سانتی متر قد دارد و وزن او تقریبا ۱۳۶۰ گرم است (اندازه ی یک کلم بزرگ). پاستا و نیمی از مایعات آمنیوتیک او را احاطه کرده، اما حجم آن کمتر می شود، زیرا او بزرگتر می شود و قسمت بیشتری را در رحم شما می گیرد.تکامل بینایی او همچنان ادامه دارد، هرچند که خیلی قوی نیست؛ حتی پس از اینکه او متولد شد، چشم هایش مدت زیادی از روز بسته است هنگامی که او آنها را باز می کند به تغییرات نور پاسخ می دهد اما بینایی ۲۰/۴۰۰ دارد - به این معنی که او فقط می تواند از فاصله ی خیلی نزدیک چهره ها را کمی تشخیص دهد. (دید طبیعی بزرگسالان ۲۰/۲۰ است.)

کودک شما در ۳۰ هفتگی چه شکلی است؟

  • pregnant_woman کودکتان به اندازه یک کلم بزرگ است. او حدود ۱۳۰۰ گرم وزن دارد و حدود ۴۰ سانتی متر طول دارد.
  • pregnant_woman او در مایع آمنیوتیک شنا می کند. میزان این مایع در چند هفته کاهش می یابد تا جا در رحم بیشتر باز شود.
  • pregnant_woman احساس عدم تعادل؟ تغییرات هورمونی رباط های شما را بی حرکت می کند، که باعث می شود مفاصل شما نرم شود، بنابراین تعادل شما کم است.

زندگی شما چگونه تغییر می کند؟

ممکن است این روزها احساس خستگی کنید، به خصوص اگر مشکل خوابیدن دارید.همچنین ممکن است احساس راحتی کمتری نسبت به حالت طبیعی داشته باشید که کاملا قابل درک است. شما نه تنها سنگین تر هستید بلکه تمرکز وزن در شکم شما باعث تغییر در مرکز ثقل شما می شود. به علاوه، با توجه به تغییرات هورمونی، رباط های شکم شما ضعیف شده اند، بنابراین مفاصل شما آزادتر هستند، که ممکن است باعث کاهش تعادل شما نیز شود.

همچنین شلی رباط های شما می تواند باعث بزرگتر شدن پایتان شود و مجبور باشید کفشهای بزرگتر بخرید.آیا نوسانات خلقی ابتدای بارداری را به یاد دارید؟ترکیبی از علائم ناراحت کننده و تغییرات هورمونی می تواند منجر به بازگشت همان حالتهای اضطرابی شود. طبیعی است که نگران شغلی خود و یا اینکه والدین خوبی خواهید بود باشید.اما اگر نمیتوانید خود را کنترل کنید و یا به طور فزاینده تحریک پذیر یا آشفته هستید با پزشک یا ماما صحبت کنید. ممکن است یکی از 10 خانم بارداری باشید که در دوران بارداری با افسردگی مواجه می شوند. همچنین اگر شما اغلب عصبی و یا مضطرب هستید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود این موضوع را در میان بگذارید.

بیشتر بدانیم: ترسهای مشترک زایمان

 

آیا شما در مورد تولد استرس دارید؟ تو تنها نیستی! در اینجا برخی از ترس های رایج و چگونگی مقابله با آنها وجود دارد.

من نمی توانم درد را کنترل کنم.

بر طبق یک نظرسنجی از هرپنج مادر باردار یکی می گوید در سه ماه آخر دچار ترس می شود. بعضی از زنان می دانند که در طول زایمان داروهای تسکین دهنده درد را می خواهند و در واقع اکثر زنان بی حسی اپیدورال را انتخاب می کنند. دیگران متعهد به زایمان بدون مسکن مخدر هستند. آنها درد و ناراحتی را قبول می کنند و روش هایی برای مدیریت درد یاد می گیرند. با حمایت صحیح زایمان طبیعی برای اغلب زنان رضایت بخش و قابل انجام است.

 

من نیاز به اپیزیاتومی دارم یا واژن من خودش پاره می شود؟

اپیزیاتومی یک برش جراحی در ناحیه عضلانی بین واژن و سوراخ مقعد(ناحیه پرینه) است که درست قبل از زایمان انجام می شود تا زاویه واژن شما بزرگ شود.واژن بعضی از زنان در حین زایمان به طور خود به خودی پاره می شند - حتی با اپیزیاتومی - و این پارگی می تواند از تقریبا غیر قابل تشخیص تا شدید متغیر باشد و ممکن است نیاز به تعداد قابل توجهی بخیه بخیه داشته باشد. تقریبا به طور استاندارد، اپیزیاتومی در حال کاهش است و کارشناسان در حال حاضر موافقند که این روش نباید انجام شود. با پزشک یا ماما صحبت کنید و بپرسید که چگونه و تحت چه شرایطی اپیزیاتومی را انجام می دهد و چگونه ممکن است به شما در جلوگیری از اپیزیوتومی یا پارگی پرینه کمک کند. شواهدی وجود دارد که اگر کمتر از پنج هفته قبل از تاریخ زایمان شروع به ماساژ پرینه ی خود کنید، کمتر احتمال دارد که نیاز به بخیه داشته باشید.

 

در هنگام زایمان اجابت مزاج خواهم داشت.

در یک نظرسنجی ۷۰ درصد از زنان می گویند که می ترسند هنگام اجابت مزاج داشته باشند.۳۹ درصد گفته اند که در واقع این مشکل را داشته اند و تنها ۲۲ درصد از آنها از این امر خجالت زده شده اند.نگران نباشید حتی اگر این اتفاق بیفتد کسی تعجب نمی کند و مراقب شما سریعا شما را تمیز خواهد نمود.

 

من به مداخلات پزشکی غیر ضروری احتیاج دارم.

بهترین راه برای مقابله با این ترس این است که با دکتر یا ماما صحبت کنید. اگر به او اعتماد کنید می توانید اطمینان حاصل کنید که او در روز زایمان بهترین کار را برای شما و فرزندتان انجام خواهد داد. اگر او از خواسته ها و ترجیحات شما آگاه است (که در برنامه زایمان می توانید آن را شرح دهید) او می تواند بهترین کارها را برای پیروی از آنها انجام دهد.

 

من باید سزارین داشته باشم.

از آنجایی که از هر پنج زن یک نفر مجبور می شود به جای زایمان طبیعی سزارین کند این ترس قابل درک است.اگر منتظر زایمان طبیعی باشید سزارین می تواند ناامید کننده باشد. بعضی از مادران می گویند که احساس می کنند که فریب خورده اند و آنچه در مورد تولد طبیعی در کلاسهای زایمان گفته می شود دروغ است. دیگران می گویند احساس می کنند که یک زن واقعی نیستند که نیاز به سزارین پیدا کرده اند. اگر این احساسات را داشته باشید، ممکن است زمان بگذرد تا واقعیت تجربه تولدتان را با آنچه که در طول حاملگی خود تصور کرده اید، آشتی دهید. این ممکن است به شما کمک کند اگر بدانید که بسیاری از زنان زایمانی بسیار متفاوت از انتظاراتشان داشته اند فرقی نمی کند که زایمان طبیعی یا سزارین کرده باشند.

 

به موقع به بیمارستان نمی رسم.

زایمان در خانه ی اضطراری مخصوصا برای اولین فرزند بسیار غیر معمول است. اما اگر نمی توانید بر این ترس غلبه کنید دستورالعمل های زایمان خانگی اضطراری را بررسی کنید تا بدانید در صورت لزوم باید چه کار کنید.

فعالیت: سیسمونی کودک

در انجام این کار از همسر و دوستان خود کمک بگیرید.استفاده از اسباب بازی ها کالسه و بقیه ی وسایل کودک بخصوص زمانی که کمبود خواب دارید بسیار کمک کننده خواهد بود بنابراین اکنون شروع کنید.برخی ننوها،تلفن همراه و مانیتور اغلب نیاز به باتری دارند، بنابراین مطمئن شوید که به اندازه کافی باتری دارید. نکته: باتری های قابل شارژ و شارژر باتری را در نظر بگیرید.